Beelddenkers en thuiszitters
Onlangs las ik een artikel dat het aantal thuiszitters in ons land toeneemt. Ik vond het verschrikkelijk om te horen, maar diep van binnen wist ik dit al. Want ik hoor het steeds vaker om mij heen helaas. Maar hoe komt dit nou? Ik neem je mee in dit blog.
Wat zijn beelddenkers?
Heb je ooit iemand ontmoet die dingen liever in beelden dan in woorden ziet? Deze groep noemen we beelddenkers. Ze denken en leren visueel. Je hebt taaldenkers of woorddenkers en je hebt beelddenkers. Beelddenkers onthouden informatie door middel van beelden. Ze leggen daar ook verbanden mee. Ze nemen de informatie dus op een andere manier op dan taaldenkers. Ze hebben dus ook een andere manier van leren en die sluit niet aan bij de manier hoe er momenteel les wordt gegeven op scholen. Dit maakt het voor hen zo lastig. Want hierdoor kunnen er veel leerproblemen ontstaan.
Sociaal / emotioneel
Doordat deze doelgroep op een andere manier leert, ontstaan er niet alleen leerproblemen, maar kunnen er ook allerlei problemen ontstaan op sociaal en emotioneel gebied. Want denk maar eens mee, als deze kinderen anders denken dan hun vriendjes en vriendinnetjes zijn ze ook makkelijker doelwit voor pestgedrag.
Maar denk ook aan hun zelfbeeld. Als je altijd buiten de boot valt, omdat je niet begrepen wordt, doet dat iets met jouw zelfbeeld. Je zelfvertrouwen raakt beschadigd en faalangst ligt op de loer.
Hoe herken je nu beelddenkers?
Een beelddenker denkt visueel. Ze zijn dus sterker in leren door middel van plaatjes dan tekst. Maar ze zijn ook ontzettend creatief.
Ze leren top-down. Dat wil zeggen dat ze eerst het geheel willen zien. Ze hebben niets aan stapje voor stapje.
Laatst sprak ik een moeder en die vertelde dat haar zoon moeite had met de letters van het alfabet.
Op school leren ze bijvoorbeeld de letter “R” “OO” “S”. Een taaldenker kan daaruit opmaken dat ze het woord “Roos” hebben geleerd. Maar een beelddenker kan niets met deze losse letters. Beter is het voor hun om het woord “Roos” te leren en daarna de letters te gaan hakken. De losse letters zegt hun niets en daar zien ze dus ook het nut niet van in. Weer wat geleerd ;).
Maar waarom groeit dan het aantal thuiszitters?
Thuiszitters zijn kinderen die om wat voor reden dan ook niet naar school gaan. Dat kan allerlei oorzaken hebben, maar één daarvan is dus ook beelddenken. Dit is nog vrij onbekend en dus zal daar ook niet snel aan gedacht worden. Maar kinderen die in beelden denken, kunnen vaak niet lekker meekomen in het reguliere onderwijs. Het gevolg kan zijn een kinderburn-out, angst, depressie of leerproblemen.
Deze kinderen zullen eerder een diagnose krijgen als Autisme, dyslexie, ADHD of hoogbegaafdheid in plaats van dat er gedacht wordt aan beelddenken. En dat is echt zo jammer.
Eigen ervaring
Wij hebben dit helaas zelf ook ervaren met onze dochter. Door een misdiagnose op vroege leeftijd, een diagnose overigens waar wij ons niet in konden vinden, is zij overvraagd op school. Met als gevolg dat ze op 8-jarige leeftijd volledig ingestort was. Ze kon niet meer. Wilde niet meer leven. Nou geloof mij, dat wil je als ouders niet meemaken.
Ze heeft uiteindelijk driekwart van het schooljaar thuis gezeten. Het was niet de mooiste tijd en ze heeft daar heel lang last van gehad.
We hebben haar later opnieuw laten onderzoeken en toen kwam er wel een diagnose uit waarin we ons konden vinden. Want dit is wat we altijd al dachten. Autisme en hoogsensitiviteit. Ze was ook heel visueel, maar toen wisten we zelf ook nog niets over beelddenken. Dat kwam later pas.
En nu, na heel veel hulp en ondersteuning, gaat het goed. Maar ze is echt op en top beelddenker.
Waarom zijn er nu zoveel thuiszitters?
Ik heb het al een beetje uitgelegd hierboven, maar een van de redenen dat er steeds meer thuiszitters komen, is dat de juiste begeleiding ontbreekt.
Stel je de volgende situatie eens voor. De leraar heeft de lesstof al 100 keer uitgelegd, maar nog snapt je kind het niet. De leraar wordt een beetje geïrriteerd. Je kind raakt verdrietig, want hij wil het graag zo goed doen en snapt ook niet waarom hij het niet snapt. Met als gevolg dat je kind steeds angstiger gaat worden, geen zelfvertrouwen meer heeft en uiteindelijk niet meer naar school wilt. Dit is maar een voorbeeld natuurlijk, maar het is wel realiteit. Thuiszitten gebeurt natuurlijk ook niet van de 1 op andere dag, maar als een situatie maar lang genoeg onveranderd blijft, kan dit wel een gevolg zijn.
Als je kind een beelddenker is, heeft het geen nut om de lesstof 100 keer uit te leggen, want de manier van uitleggen past niet bij de manier hoe jouw kind de lesstof gaat onthouden.
Scholen zijn helaas nog niet ingesteld op de leerbehoeften van beelddenkers.
Daarnaast zijn ze een geschikte prooi om gepest te worden. Kinderen onder elkaar zijn heel hard. En als blijkt dat jouw kind anders leert en anders denkt dat klasgenoten, is de kans groot dat je kind daar de dupe van wordt en gepest gaat worden. Met ook weer heel veel gevolgen van dien.
Wat kunnen we doen om deze kinderen te helpen?
Het is super belangrijk dat er meer begrip komt voor kinderen die thuis zitten. Want was is de reden dat ze niet naar school kunnen gaan? Het is heel gemakkelijk om een kind een labeltje te geven, maar daar is het probleem niet mee opgelost. Daarom is het zo belangrijk om verder te kijken dan het labeltje. Wat is er aan de hand? Waar liggen de problemen?
Ga in gesprek met je kind!
Ik kan jouw kind helpen!
Heb jij ook een kind wat dreigt uit te vallen op school? Of is er al sprake van een leerachterstand?
Blijf dan niet wachten tot het vanzelf overgaat of dat school aangeeft wat je kan doen, maar pak zelf die kans voor je kind en onderneem actie. Schakel hulp in.
Regelmatig zie ik kinderen in mijn praktijk die niet lekker mee kunnen komen op school. Ze hebben vaak al een lange weg bewandeld van hulp, maar nog niets heeft goed geholpen.
Door mijn aanpak kan ik jouw kind weer helpen om meer plezier te krijgen in leren. Zijn of haar zelfvertrouwen laten groeien.
Benieuwd naar de mogelijkheden? Klik dan op de button en ik neem contact met je op.