Beelddenkers en thuiszitters

Afgelopen week werd er een rapport gepubliceerd waarin werd aangegeven dat het aantal thuiszitters in Nederland steeds verder toeneemt. Het was een harde boodschap, maar diep van binnen wist ik het al. Ik hoor het steeds vaker om mij heen, helaas. Maar wat is er nu precies aan de hand, en hoe komt dit voor beelddenkers?

Wat zijn beelddenkers?

Beelddenkers zijn kinderen die liever in beelden dan in woorden denken. Ze nemen informatie visueel op, leggen verbanden met plaatjes in hun hoofd en leren daardoor op een andere manier dan de meeste kinderen. Waar taaldenkers stap voor stap leren, willen beelddenkers het geheel zien voordat ze in de details duiken. Dit maakt het voor hen vaak lastig om mee te komen met de traditionele onderwijsaanpak, die vooral gericht is op stap-voor-stap uitleg en tekst.

In plaats van de gebruikelijke methodes die op school vaak toegepast worden, hebben beelddenkers visuele uitleg nodig. En dit is precies waar het vaak misgaat. Het reguliere onderwijs is namelijk nog niet ingesteld op de leerbehoeften van deze groep kinderen, wat vaak leidt tot leerproblemen.

Sociaal en emotioneel welzijn

Het probleem gaat verder dan alleen leerproblemen. Beelddenkers hebben vaak ook moeite op sociaal en emotioneel gebied. Omdat ze anders denken dan hun klasgenoten, voelen ze zich vaak niet begrepen, wat kan leiden tot pestgedrag. Hun zelfbeeld kan zwaar worden beïnvloed. Als je steeds het gevoel hebt dat je buiten de boot valt, omdat je manier van leren niet past in de schoolomgeving, heeft dat invloed op je zelfvertrouwen. Faalangst en onzekerheid liggen op de loer.

Waarom groeit het aantal thuiszitters?

Het rapport over thuiszitters brengt pijnlijk in beeld wat ik al langer zie: een tekort aan de juiste begeleiding voor kinderen die anders leren. Beelddenkers kunnen vaak niet goed meekomen in het reguliere onderwijs. Dit kan uiteindelijk leiden tot ernstige gevolgen zoals angst, depressie of zelfs een kinderburn-out. Ze krijgen vaak een diagnose zoals autisme, ADHD of dyslexie, terwijl beelddenken, een visuele manier van leren, de werkelijke oorzaak is. En dat is helaas vaak onbekend bij scholen en hulpverleners.

Onze dochter heeft dit zelf ervaren. Door een misdiagnose op jonge leeftijd werd ze niet begrepen, wat resulteerde in enorme overbelasting. Op achtjarige leeftijd was ze volledig uitgeput en had ze geen zin meer om verder te leven. Een ervaring die ik je als ouder niet wens. Pas later ontdekten we dat ze autisme en hoogsensitiviteit heeft, en ook beelddenken speelt hierbij een grote rol.

De gevolgen van onbegrip

Het is schrijnend om te zien hoe kinderen met een beelddenkende manier van leren vast kunnen lopen in het reguliere onderwijssysteem. Zoals ik eerder al zei, is er vaak onvoldoende begeleiding en aandacht voor hun specifieke behoeften. Stel je voor: de leraar heeft de lesstof al tientallen keren uitgelegd, maar je kind begrijpt het nog steeds niet. Dat frustreert zowel je kind als de leraar. Uiteindelijk raakt je kind steeds meer gedemotiveerd, zijn zelfvertrouwen wordt aangetast, en de angst om niet goed genoeg te zijn groeit. Dit kan leiden tot thuiszitten, als de situatie niet tijdig wordt aangepakt.

De oorzaak van dit probleem ligt dus in de manier waarop het onderwijs georganiseerd is. Scholen zijn nog niet ingesteld op de manier waarop beelddenkers leren, waardoor het moeilijk is voor deze kinderen om hun plek te vinden. En dat kan zich uiten in sociale isolatie, angst en zelfs pesten.

Wat kunnen we doen om deze kinderen te helpen?

De oplossing ligt in meer begrip en aandacht voor kinderen die anders leren. Als je kind thuiszit of vastloopt in het onderwijs, is het belangrijk om verder te kijken dan een label. Wat is er aan de hand? Wat zijn de specifieke leerbehoeften van je kind? Het is belangrijk om samen met je kind in gesprek te gaan en naar oplossingen te zoeken die echt passen.

Als beelddenker heeft je kind een andere manier van leren nodig, en daar kan ik bij helpen. Mijn aanpak richt zich op de specifieke behoeften van beelddenkers, zodat zij weer met plezier kunnen leren en hun zelfvertrouwen terug kunnen krijgen. Ik help kinderen die vastlopen in het reguliere onderwijs weer vooruit, door hen te leren op een manier die bij hen past.

Heb jij een kind dat dreigt thuis te zitten?

Als je merkt dat je kind moeite heeft met leren of zich steeds meer terugtrekt van school, wacht dan niet te lang. Wacht niet tot het vanzelf overgaat of totdat school aangeeft wat te doen. Zet nu de stap voor je kind en zoek hulp.

Door mijn aanpak geef ik beelddenkers de ruimte om op hun eigen manier te leren, zodat ze weer zelfvertrouwen krijgen en met plezier naar school kunnen gaan. Wil je weten wat ik voor jouw kind kan betekenen? Neem dan contact met me op, en samen kijken we naar de mogelijkheden.